Over mij

Ik doe het werk wat ik het aller-, allerliefste doe!

Als ondernemer maak ik volop ruimte voor mijn intuïtie en het onbewuste, heb ik het belang van serious fun ontdekt als way to go voor nieuwe activiteiten en dito leefplezier. Ben ik mijn vrouwelijkheid als basis van mijn zijn aan het ontdekken & aan het claimen (in plaats van dat ik het bekijk vanuit een je-bent-een-mens-dat-toevallig-verpakt-is-in-een- vrouw-perspectief). En heb ik weer bakken met energie, omdat ik inmiddels heel goed weet waar ik energie van krijg en welke dingen ik moet vermijden omdat ik daar compleet op leeg trek. 

Maar zal ik je eens wat vertellen? Dat is jarenlang niet zo geweest. Nog niet zo heel erg lang geleden, was mijn leven een aaneenschakeling van totale uitputting, kapot-moe zijn really: mega ambitieus was ik, maar tegelijkertijd had ik geen grammetje energie meer over. 

Die energie had ik aan alles gegeven behalve mezelf: werk, kids en socials (de live versie hè).

Rusteloos en gefrustreerd

Als ik terugkijk op die periode, was ik een wandelend hoofd, levend in een lastige omgeving. Want ik trek me veel van aan van ingewikkelde omgevingen, sfeergevoelig als ik ben. Om dat tegenwicht te bieden ging ik van alles doen: ik stond continu in de actiestand, in de actie, zodat ik in ieder geval het idee had, dat ik iets nuttigs deed. Mijn zitvlak raakte nooit lang de stoel, eager als ik was om weer iets te pakken, iemand te helpen of mezelf nuttig te maken. 

Het was een tijd van totaaale onrust. Totale onvrede ook. Met mezelf. In een boek van Glennon Doyle, één van mijn favo auteurs, las ik later een stuk waarin ik mezelf 100% herkende. Zij vertelt in haar boek Untamed over een jachtluipaard dat samen met een golden retriever opgroeit in gevangenschap

‘Ik heb het gevoel dat mijn leven niet helemaal klopt. Ik voel me rusteloos en gefrustreerd. Ik heb het vermoeden dat alles mooier zou moeten zijn dan dat het nu is’. 

nooduitgang-2

Dit was precies hoe het voor mij ook voelde.

Ik had een über-geverige en alerte houding ontwikkeld, samen met een ingehouden agressie naar de ander en naar mezelf.

Want ik zorgde dan wel voor iedereen, maar wie zorgde er dan voor mij?! Om mijn onvrede en energielek te dempen, eet ik als een bouwvakker. Toch sta ik op een dag op de weegschaal en weeg ik nog maar 42 kg. Twee-en-veer-tig kilo! 

Ik weet nog dat ik dacht; ‘this is the bloody limit!’. En ook: ‘dit ga ik niet meer zo doen’.

Dat was het moment dat ik ging leven volgens andere regels: 

Zo maak ik nu de weg vrij.

Voor mijn ambitie, voor mijn passie. En om living proof te zijn voor mijn kinderen van een mama die het leven volledig ‘pakt’. Zodat zij later zonder voorbehoud hetzelfde kunnen doen.

En dat scheelt: bakken met energie (en kilo’s 😉)

Ik verontschuldig me nergens meer voor.

Want ik ben niet de eerste de beste.
Ik ben Marilein.

‘I’m not scared to be seen. I make no apologies.
I am who I am meant to be. This is me.’

Mijn credo: Make the most of Now en Be the Best of Me. Dat klopt voor mij en gebruik ik ook als leidraad in het coachen. De wereld om me heen is misschien hetzelfde; ik sta er anders in. Steviger. Zachter. Met meer mij dan ooit tevoren. Vanuit een kinderlijk enthousiasme en verwachting ga ik op jacht naar wat er nog meer te ontdekken valt. Ik vind dat vrouwen vaak veel te lang blijven hangen in een ongelukkige (werk)situatie, ook al weten we diep van binnen donders goed dat we het anders willen.

Ik wil jou vanuit het diepst van mijn hart meegeven dat je niet moet blijven wachten met het luisteren naar je intuïtie en je diepste verlangens: er is er maar 1 die verandering kan inzetten, en jij weet net zo goed als ik wie dat is.

Pak je plek. Er is maar 1 iemand die dat voor je kan doen. Jij. 

Durf die uitzondering te zijn. Wees juist uitzonderlijk en buiten-gewoon jezelf met die This-Is-Me attitude van binnen en ook naar buiten toe. Jij wordt er beter van, net als de anderen in jouw Circle of influence.

Dit is typisch Marilein

Not your average loopbaancoach

Ik ben hét voorbeeld van hoe het absoluut niet moet en hoe je het weer omkeert naar hoe het wél moet. Volgens vriendinnen maak ik dingen altijd veel te moeilijk en ingewikkeld voor mezelf en dat klopt. Ik ben net de Titanic: blijf hardnekkig vastzitten in een situatie waarvan ik ergens wel weet dat het niet goed voor me is en verander pas van koers als het echt-echt (ont)moet (die ijsberg dus). 

Ik blijf echter ook super gemotiveerd zoeken naar wat helpt en wél werkt, al duurt het nog zo lang voor ik het vind. Spoiler; dat zijn niet de geijkte, “logische” manieren. Een magisch recept van de beste, meest effectieve methoden heb ik gevangen in mijn aanbod. Tot nu toe, want ik ben nog lang niet uitgeleerd. Eeuwige student noemt mijn zus me..

 

Kneiter nieuwsgierig

Als mijn verhaal jou raakt op wat voor manier dan ook en je voelt dat je daar iets mee wilt; weet dan dat je hartstikke welkom bent.

Plan gerust een vrijblijvend gesprek in om even te sparren, je hart te luchten of jouw mogelijkheden voor een prachtige (werk)toekomst te ontdekken. 

Ik kijk er naar uit!